Geschiedenis van Fodiaz
​
In 1972 kwamen Wilfried De Loose, Clemens D’Hooghe en Hubert Roels samen om over fotografie te spreken en werken aan elkaar te laten zien. Zo werden de grondvesten van fotoclub Fodiaz gelegd. Aanvankelijk werd er eerst thuis vergaderd maar omdat de club begon te groeien werd er een clublokaal en uitvalbasis gezocht en gevonden.
​
Jarenlang hebben we het Spiegelpaleis in de Dendermondebaan in Zele onveilig gemaakt. We zaten op rozen bij Leon en Arielle. Het was ‘ons’ lokaal tot de uitbaters stopten en het Spiegelpaleis gesloten werd. Het was alle weken zoals thuiskomen en soms durfden de vergaderingen al eens uitlopen vooral na het officiële gedeelte. Toen werd er nog elke donderdag vergaderd met uitzondering van een feestdag. Dan hadden de leden van Fodiaz ook verlof.
​
Onze jaarlijkse tentoonstellingen gingen toen ook nog door in de raadszaal van het gemeentehuis. Met de opening op zaterdagavond tot de dinsdag (jaarmarkt) tijdens lentekermis. Op maandagavond was er dan nog de avondvullende dia projectie waar we steeds veel volk mochten verwelkomen. Tijdens de pauze zat het café ‘het klein gemeentehuis’ dan ook afgeladen vol en nadien bleven vele lege glazen achter.
Maar door de jaren heen verdwenen de dia’s wegens vervanging van digitale opnamen. Ook moesten we verhuizen van de raadszaal die voor tentoonstellingen niet meer toegankelijk was na de verbouwingen aan het gemeentehuis naar het Henri Van Daelecentrum op de Lokerenbaan te Zele.
​
De periode van de tentoonstelling bleef steeds met Lentekermis.
Na het sluiten van het Spiegelpaleis was het even een kleine zoektocht om een geschikt lokaal te vinden en vooral een lokaal waar we met onze club welkom waren. Want soms is het een heuse volksverhuis van materiaal. Na een beetje rondzwerven zijn we definitief geland in café ’t Zonhoekje in Veldeken 146 in Zele.
​
Daar hebben we terug een apart lokaaltje ter beschikking en zijn we vooral ook altijd welkom.
Ook op gebied van ledenaantal hebben we bij Fodiaz ups-and-downs gekend. Er is ooit een periode geweest dat wij meer dan 40 leden hadden in de club. Tegenwoordig zijn het er heel wat minder en enkel de leeftijd van de leden gaan de hoogte in. Sommige zijn reeds oudgedienden die reeds vele jaren zijn aangesloten bij de club. Het is een fenomeen dat bij elke fotoclub te horen is. Soms komen er leden bij maar het is vooral de kunst om ze in de rangen te houden. Maar we blijven steeds ons best doen.